باباحیدر یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر در 45 کیلومتری شهرکرد قرار دارد. بر اساس آمار سال 1385 جمعیت باباحیدر برابر با 10?922 نفر بوده است^[1].

وجه تسمیه این شهر به خاطر وجود امامزاده حیدر ابن مالک در این شهر است. این شهر در دامنه کوههای زاگرس واقع است. دارای اماکن زیارتی مانند امامزاده سید میراحمد و امامزاده حیدربن مالک مراکز گردشکری مانند غار سراب در روستای امید آباد، چشمه کفشینه، احمداباد، دردگه، زیرده و...است . مردم این شهر از نژاد بختیاری و به گویش بختیاری تکلم می‌کنند. رودخانه‌ای که از داخل شهر می گذرد، دارای مناظر زیبایی است.

منطقه جغرافیایی شهرباباحیدر

قالی و   قالیچه‌های بختیاری باباحیدرشهرت جهانی دارند.^[2] قالی های بابا   حیدر بسیار زیبا وقیمتی بوده در سرار کشور شناخته ومنحصر بفرد است

باباحیدر یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر در 45 کیلومتری شهرکرد قرار دارد.وجه تسمیه این شهر به خاطر وجود امامزاده حیدر ابن مالک در این شهر است. این شهر در دامنه کوههای زاگرس واقع است. دارای اماکن زیارتی مانند امامزاده سید میراحمد و امامزاده حیدربن مالک مراکز گردشکری مانند غار سراب در روستای امید آباد،چشمه کفشینه، احمداباد، دردگه، زیرده و...است . مردم این شهر به زبانی آمیخته به گویش بختیاری تکلم می‌کنند. رودخانه‌ای که از داخل شهر می گذرد، دارای مناظر زیبایی است. کاوشهای فسیل شناسی در ناحیه بابا حیدر چهارمحال و بختیاری منجر به کشف بیش از 70 فسیل ماهی مربوط به 65 میلیون سال پیش شد.تازه ترین بررسی ها نشان می دهد که در این دوره، منطقه باباحیدر دریای بزرگ با عمق متوسط بوده است و فسیلهای بسیار زیادی در آن کشف و از طریق دلتا وارد دریا شده است. : محمدعلی جعفریان مؤسس موزه تاریخ طبیعی اصفهان در این باره گفت:این ماهی ها در منطقه باباحیدر در شهر فارسان کشف شده است و به دوران سوم زمین شناسی باز می گردد. در این ناحیه یک دریای بزرگ وجود داشته است که در رسوبات دلتای آن فسیلهای جانوری بسیاری کشف شده است. وجود رسوبات آبهای شیرین باعث حفاظت از این فسیلها شده است. او گفت:بررسی ها نشان می دهد که باباحیدر یک دریای پیوسته بوده است که طبق کاوشهای ژانویه، پژوهشگر فرانسوی از این ناحیه در شمال چهارمحال و بختیاری آغاز و به لبنان ختم می شده است. ژانویه علاوه بر کاوشهای فسیل شناسی در لبنان بررسی هایی را نیز بر روی فسیلهای موجود در شهر ایلام انجام داده است. به گزارش "میراث خبر" بررسی ها نشان می دهد که زاگرس از 500 میلیون سال پیش اغلب اوقات دریا بوده است. از نظر پژوهشگران امنیت زاگرس در شباهت گونه های جانوری این منطقه با نواحی مونت ولگا در ایتالیا و گرین ریورز (دریای سبز) در آمریکا است. این بررسی ها نشان می دهد زاگرس در این دوران با نیم کره جنوبی ارتباط داشته است.

منابع

1. ↑ درگاه ملی آمار
2. ↑ کتاب فرش ایران1384

قلعه جونقان مربوط به اواخر سده? 13 ه. ق. است و در جونقان، داخل شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 5 دی 1356 با شماره? ثبت 1548 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این قلعه که به کاخ سردار اسعد بختیاری مشهور است شهرت خود را مدیون مشروطیت و شروع قیام بختیاریها در شهر جونقان و اجتماع در این قلعه و سپس فتح اصفهان و تهران است. مردم جونقان و سایر نقاط بختیاری نشین از این مکان جنبش خود را اغاز نموده و موفق به فتح اصفهان و تهران گردیدند.در مورد تاریخچه و سال بنای آن گفته میشود ابتدا حسینقلیخان و عمویش کلبعلیخان که شجاعت و سلحشوری مردم جونقان و دشتهای کشاورزی جونقان و میزدج چشمشان را خیره نمود این شهر را به عنوان مرکز سوق الجیشی خود قرار داده و همیشه پیروزی‌های خود را در جنگهایشان مدیون مردم جونقان و موقعیت خاص این شهر میدانستند. هر چند کلبعلیخان عاقبت در همین شهر کشته شد و دشت ((کلبعلی کشته)) جونقان هم بهمین دلیل نامگذاری شد.

بعدها علیقلیخان سردار اسعد که در همین شهر بدنیا آمد کاخ بزرگ و با معماری نوین فرانسه بر روی بقایای منزل پدری خویش بنیان گذاشت. مدرسه اسعد هم در ضلع غربی این کاخ همچنان بر پاست. هانری رنه دالمانی در کتاب خود((از خراسان تا بختیاری)) فصل 12 تا 15 جلد دوم خاطرات و تصاویر جالبی از این کاخ و فرهنگ مردم جونقان و بختیاری ارائه نموده‌است. این کاخ اولین مکانی در اصفهان و چهارمحال بوده که به موتور برق و الکتریسیته مجهز گردیده‌است. علی اکبر دهخدا نوشتن لغتنامه مشهورش را در این کاخ آغار نمود. بسیاری از پناهندگان سیاسی در اثنای جنگ جهانی اول در این کاخ مهمان مردم جونقان بودند.این قلعه قرار است بزودی توسط سازمان گردشگری و میراث فرهنگی بعنوان موزه مشروطیت ایران مورد بهره برداری قرار گیرد. سالانه هزاران نفر از سراسر ایران و جهان از آثار باستانی و تاریخی جونقان و قلعه سردار اسعد بازدید میکنند  .

منابع

کتابچه تاریخ و وجه تسمیه جونقان:جهانگیرزمانی جونقانی1382